Geçmiş olsun hocam. Meseleniz kadın değil. Siz askerlikte yaşadığınız travmayı atlatamamışsınız. O travmayı bastırmak görmezden gelmek için duygusal kaçışlara girmişsiniz. Hayatınız o kadın arkadaşın varlığı-yokluğuyla değişmemiş, ilk yaşadığınız travmayla değişmiş. Muhtemelen ayrılık sebebi de ilk travmanızdan kaynaklanan kişilik davranışlarıdır. İş yerinden çıkmanız akla gelen ilk seçenek olsa bile bu durumda “travmalarınızı” yanınızda götüreceksiniz. Kumara sığınmanız nafile bir çaba olur.
bu durumda yapmanız gereken en önemli şeyler;
Bir hobi edinin, herhangi bir kursa (enstrüman, dil, güzel sanatlar vs) yazılın. İş yerindeki ilişkileri asgariye indirerek yeni bir çevreye girip yeni insanlar tanıyın. Değişiklikler en iyi tedavi yöntemidir. Çevre, ortam, hobi değişikliğinden sonra alacağınız psikolojik destekler sizi daha çok rahatlatacaktır. Travma yaşadığınız Suriye coğrafyasında milyonlarca insan hayatını kaybetti, göç etti ve onca büyük acıya rağmen hayat devam ediyor. Kendi hayatınızın akmasına da izin verin. Çözüm sizsiniz.
